yalnızlığımla bırak

yalnızlığımla bırak.
yalnızlığımda bırak beni.
yalnızlık alevlensin senin yerine içimde.
ama sen yakın durma.
bu kadar yakın olursan bana,
vazgeçemem aşkıma yenilirim sonra.
o gözümün önüne sis perdesi gibi çöken gözlerinin müptelası olurum iyice.
ve uzak duramam, dokunmadan yapamam sana.
sahiplendikçe, hislendikçe sıkıştırırım yüreğini,
daraltırım kıskançlıklarda seni.
seni sevdiğim halinden apayrı bir sen olmaya zorlarım.
lafıma gelmezsen aşkımın zorbalığında yanarım;
beni dinlersen de o ilk başta sevdiğim sen olmaktan çıkartırım.
o zaman bambaşka biri varmış gibi karşımda, sevgimin yok olduğunu hissederim.
ve acımadan yok çekerim sana.
yok çekerim şu içime akan gözlerinin buğusuna.
o dokunmaya kıyamadığım teninin tadından iğrenirim.
ve yüreğimden geçen herkesten biriymişsin gibi davranırım sana.
elimden gelmez, kıskandıkça boğarım seni yalnızlıklara.
o yüzden sen beni bırak.
yalnızlığımla bırak.
seni de içine almak istemediğim yalnızlığımla bırak beni.
bırak ki resmimin tek gölgesi ben olayım: bir de sen eklenme karalamalarıma.