hayat hiçbir zaman ileriye doğru devam etmez aslında. geçmişten alır tüm esintilerini. acılarıyla, tatlılarıyla yapılan tüm hataların yollarında kesişir yeni umutlar hayalkırıklıklarıyla. eski hatalar, elimizde olanlar - ya da olmayanlarla, geleceğimiz geçmişimizle şekillenir aslında.
rengimiz küçük pisliklerle is tutar küçüklüklerde: çoğu zaman ana babanın kirlerinin vücudumuza temasından gelir bu isler önce. o islerle anılır, o islerle lakaplanırız sokaklarda. sonra islerimiz, işlerimize karışır; mutluluklarımıza, umutlarımıza, kariyerimize bazen, bazen de evliliklerimize... bir bakmışız elimizde olmayan kırıklıkların etkisinde islerimiz kirler bağlamış üst üste: isyanların, haksızlık adını taktıklarımızın karşı çıkmalarında, yeni yeni hataların kurbanı olmuşuz sinirlerimizin birer anlık etkilerinde. kirlerimizle grileşmiş, ya da siyahlaşmışız yaşam boyu yavaş veya hızlı bir şekilde. siyahsak, yaşamın üstümüze yüklediklerini kabul ederek sevmemeyi, hak diye bir şeyin olmadığını kabullenmiş mahluklar olmuşuzdur, griysek hiçbir şeyi kabullenememiş, sessizliğin hatalarında yavaş yavaş koyulaşıyoruzdur hayat boyunca...
( daha editlenmemiştir)
14 Mart 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)